ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

  ''ΥΨΩΣΤΕ ΦΩΝΗ''

                      

Μ’ έκοψαν στα δυο κι έχω δύο σώματα,                                

μια ψυχή με δυο κορμιά, ζωντανά-νεκρά!

Μ’ έκοψαν στα δυο και τα νεκροζώντανα          

μέλη μου, τα θέλουνε, χώρια κι εχθρικά…            

                            

Στην τομή για σύνορα βάλαν κιγκλιδώματα    

και λοξοκοιτά η ελπίδα απ’ την καθεμιά πλευρά…     

Της αιμορραγούσας κι όμορφης πατρίδας μου

μένει σιδερόφραχτη η μισή αγκαλιά.                             

 

Ποιος, αλήθεια, δεν γνωρίζει για αυτό το έγκλημα;  

Είμαι η Κύπρος που σφαδάζει στου Αττίλα την κοψιά.

Το γαλάζιο μου ’χουν κλέψει-βάζω μαύρο φόρεμα

και στο κόκκινο, θεριό γίνομαι που αλυχτά.

  

Πάνω μου νωπή η βία- η ψυχή μου δεν ξεχνά…

κι ο λαός κρύβει τ’ ονείρου τα ρημάδια στην καρδιά.

Στα διεθνή σαλόνια είναι ο φονιάς μου και κριτής…

καλλωπίζουν το βωμό μου τα συμφέροντα της Γης. 

 

Να υψώσουμε  φωνή «όχι άλλος πόλεμος»

-είν’ αδέρφια δίδυμα όλοι οι εισβολείς.

Κύπρος κι Ουκρανία μοιάζουν-ίδια η κοψιά!

Πώς το δίκαιο ζυγίζει η Ευρώπη και σιωπά; 

 

Μ’ έκοψαν στα δυο, μα έχω δυο φωνές                    

των πολέμων να εκδιώξω μαύρες συμφορές.

Θα ανθίσει η Ειρήνη στου αδίκου την πληγή     

-είν’ αδέρφια δίδυμα όλοι οι λαοί!

 

Με το δίκιο μας- σημαία, την κραυγή μας για σπαθί,

νέος ήλιος ξεπροβάλλει μες στου κόσμου την αυλή.         

Έχει η αδελφοσύνη της Ειρήνης τη θωριά                     

κι  η Ελευθερία πλέκει στέφανο από ελιά.

 

Κι όσο σμίγουν οι λαοί-επουλώνουν την πληγή…

ενωμένο να γιορτάσει τσ’ Αφροδίτης το νησί!    

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΡΜΠΑΛΑΣ

Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ 14ου  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ  E.Π.Ο.Κ.