ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΚΚΟΛΑΠΤΟΜΕΝΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

 

  

 

Κορδώνεσαι, χασκογελάς με βλέμμα γουρλωτό    

κι υψώνεις τη φωνή σε τόνο πατριωτικό. 

Στο νεύμα σου χειροκροτούν απ’ την παράταξή σου                                             

και εξαγγέλλεις «αλλαγές» - το ισχυρό χαρτί σου-.

 

Μετά ανεβάζεις τις στροφές- μιλάς στον ενικό,                   

όπως αρμόζει δηλαδή σ’ έναν Πρωθυπουργό.      

Το μάτι στρέφεις πονηρά προς στον αντίπαλό σου

και προκαλείς αλαλαγμούς από το θίασό σου.      

 

Το ‘ΣΚΑΪ’ δείχνει της Βουλής το ντέρμπι-ζωντανό 

κι εσύ τονίζεις το «ΕΓΩ» το «ΘΑ» και το «ΜΠΟΡΩ».       

Ανακοινώνεις, τάχα, το νέο πρόγραμμά σου,

με μια στρατιά συμβούλους …θα κάνεις τη δουλειά σου.         

 

Λόγια τ’ αέρα τσαμπουνάς  -φτηνό λαϊκισμό       

και για τους αντιπάλους σου βράζεις από θυμό.

«Θα κάνω και θα ράνω- μόνο ΕΓΩ μπορώ,           

πράσινες επενδύσεις θα φέρω στο χωριό»!

 

Στους νόμους βάζεις πλαίσιο γραφειοκρατικό  

και παίρνεις τις προμήθειες… σε καθεστώς θολό.                        

Μετά καταχρεώνεις την απρόσωπη πατρίδα    

κι η Θέμις η αόμματη λέει «εγώ δεν είδα».

 

Χρήμα στους υμετέρους μοιράζεις πακτωλό

και τα κανάλια στην TV σε κάνουνε Θεό.

Με σκευωρίες κυβερνάς και σκανδαλοθηρίες 

κι εξουσιάζεις το λαό, για δυο τετραετίες.   

      

Το μαύρο κάνεις άσπρο με θράσος και ευγλωττία 

και στη Βουλή σ’ επευφημούν ως και τα θεωρεία.

Νιώθεις Ρωμαίος στρατηγός- μέγας δημαγωγός…

και σείονται τα έδρανα «Να, ο Πρωθυπουργός»!       

……

3^ο Βραβείο σατιρικού έργου Γιάννης Ζορμπαλάς

22ος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός ΕΤΕΠ Κερατσινίου.  

Η ΕΛΛΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ -(ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ)

 

                                                                                               ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ   

Σύντομη περίληψη. 

 

«Η “Ελλάδα” παρίσταται στο Δικαστήριο εγκαλούμενη από τα Κράτη-Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα υπέρογκα  χρέη της, που δεν μπορεί να αποπληρώσει. Υπερασπιζόμενη τον εαυτό της παρακαλεί να πέσει στα μαλακά προβάλλοντας το ένδοξο παρελθόν της…»  

                                               Η  ΕΛΛΑΣ  ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ         

         

Πρόσωπα           (3)

Πρόεδρος:          Πρόεδρος του Δικαστηρίου

Ελλάδα:              Εναγομένη

Παρ/στής:           Παρουσιαστής του έργου. 

                                 ( Εμφανίζεται ο παρουσιαστής του έργου-

αχτένιστος, με πιτζάμες και παντούφλες )

                                                                                              

Παρουσιαστής     Στην παλιά την πολυθρόνα, χθες το βράδυ, τυλιγμένος

με μια φλις κουβέρτα μπλε, με τις ώρες καθισμένος

και από τις διαπραγματεύσεις έντονα επηρεασμένος,

είδα όλες τις ειδήσεις και δεν άφησα δελτίο,

ώσπου «έφτιαξα κεφάλι» - ήμουν καταζαλισμένος-

γι’ αυτό πήρα δυο πονστάν (ponstan)

πριν μου φύγει το κρανίο.

Για την επομένη, είπαν, νέα θα ’χουμε σπουδαία

και η μόνη επιλογή μου ήταν να  παραδοθώ

στην αγκάλη του Μορφέα.  

Σε μια πόλη της Ευρώπης μεταφέρθηκα ευθύς,

μάλλον στο Λουξεμβούργο, και καθόμουν θεατής

σε μια δίκη αστική,  όπου συνεδρίαζε  το Πολυμελές.

Ομοιόμορφα ντυμένοι με περίεργες στολές

ήτανε οι δικαστές

και φορούσανε περούκες -

πλούσια κόμη με άσπρες μπούκλες.

Μια αρχόντισσα Κυρία, με το όνομα Ελλάδα,

ήταν η εναγομένη, μα φαινόταν ταραγμένη

και με νευρικές κινήσεις

επλησίασε στην έδρα, ώστε επί της αγωγής

να παράσχει εξηγήσεις.          

Σε μια κάθετη με τα έδρανα σειρά,

ήταν παρατεταγμένες νέες κι όμορφες κοπέλες,

με σημαίες των χωρών τους

στις ποδιές ζωγραφισμένες.

Στα χέρια τους κρατούσαν σχεδόν επιδεικτικά

το χοντρό βιβλιαράκι

«Σύνοψη του Μνημονίου -ρήτρες με υποχρεώσεις,

προαπαιτούμενα και δόσεις». 

Μοιάζαν όμως κακιασμένες, είχαν στυλ ειρωνικό

κι άλλες  ύφος αυστηρό.

«Μαστιγώναν» την Ελλάδα με τα μάτια τους και μόνο.

Αυτή, συνεσταλμένη, ακούγοντας τον δικαστή,

έδειχνε σαν ένα ράκος απ’ τη  θλίψη και τον πόνο.

                         Π Ρ Ω Τ Η  Π Ρ Α Ξ Η

1^η Σκηνή.

1^ο Επεισόδιο.

                                    ΑΝΟΙΓΕΙ ΑΥΛΑΙΑ     - ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

                                 (Ο Πρόεδρος χτυπάει το σφυρί, βήχει…  είναι

     αυστηρός και μιλάει κουνώντας το δάκτυλο)

 

Πρόεδρος              Όπως ξέρετε, Κυρία, οι κοπέλες από δω την Ευρώπη

εκπροσωπούν και για όσα τους χρωστάτε

δεν θα δώσουν διορία, γιατί τέλειωσαν τ’ αστεία.

Είστε οφειλέτες χωρίς αξιοπιστία.

Αναβολή στις πληρωμές συνέχεια ζητάτε

και προ πολλού ξεφύγατε απ’ τα συνήθη όρια,

μα εμείς για το καλό σας έχουμε εξαντλήσει

όλα τα περιθώρια. 

Τώρα πλέον προθεσμία να ζητήσετε

απ’ την Κίνα ή τη φίλη σας Ρωσία…

Eίναι φανερό  απ’ τα προσκομισθέντα έγγραφα

και τα στοιχεία

που προέκυψαν, βεβαίως, απ΄ τη διαδικασία,

πως για  κάθε  Συμφωνία

που έχετε υπογράψει, είστε σε υπερημερία.

Βάσει της Συμβάσεως ό,τι περιουσιακά διαθέτει η Ελλάδα

και έχουνε κάποια αξία,

επιτρέπεται απ’ το Νόμο να κατασχεθούν,

ώστε οι δανειστές της να εξασφαλιστούν. 

Σας ενημερώνω όμως, πως το τελευταίο άρθρο

σας δίνει το δικαίωμα μια δήλωση να κάνετε,

χωρίς χρονοτριβή.

Ποια θέλετε να εγγραφούν κατά προτεραιότητα

να «βγούνε στο σφυρί».

Ακίνητα, Ενέργεια και Επικοινωνίες,

Λιμάνια ή Συγκοινωνίες. 

2^ο Επεισόδιο.   

 ( Η Ελλάδα που παρίσταται στο Δικαστήριο χωρίς δικηγόρο,

σηκώνεται αργά από τη θέση της για να δώσει τις δέουσες 

εξηγήσεις. Κρατάει ένα μεγάλο χαρτοφύλακα που στην μία 

όψη του 

έχει την απεικόνιση της αρπαγής της Ευρώπης και στην άλλη 

την σημαία της χώρας της.)

 

          Ελλάδα       Κύριοι δικαστές, δεν θα επεκταθώ πολύ.

Παίρνω το θάρρος και ζητώ

μια σύντομη αναβολή -να προετοιμαστώ.

Αφού δεν ήθελε κανείς απ’ όλη την Ευρώπη να μας 

υποστηρίξει,

υπέρ της χώρας μας παρέμβαση θα κάνει η Ρωσία,

ως τρίτο κράτος που  δεν έχει εμπλοκή στην αντιδικία αυτή.

Θα έρθει εδώ και θα σας πει,

πως απ’ τα μνημόνια έχουμε γονατίσει

και ότι βιώνουμε κρίση ανθρωπιστική.

Ο κόσμος υποφέρει, μα οι γιαγιάδες στα νησιά

στη Λέσβο και στην Κω,

ταΐζουν προσφυγόπουλα

απ’ το δικό τους φαγητό     

 και δίνουν γάλα στα μωρά και με το μπιμπερό!        

Αυτόν τον πολιτισμό καλλιεργούμε στην Ελλάδα,

δηλαδή δείχνουμε σ’ όλους ποια είναι η ανθρωπιά

και δεν έχουμε καμία σχέση με υπεροψία.

Τούτα να σταθμίσετε πριν αποφασίσετε.

Εάν όμως δεν μου δώσετε μια ακόμα προθεσμία,

θα ’ναι μεγάλη αδικία.

Εσείς το κρίμα θα ’χετε και την αμαρτία.         

Εγώ, κύριοι δικαστές, δέχομαι τα σφάλματά μου,

μα νομίζω μου αξίζει ένα ελαφρυντικό

που εν τάχει θα σας πω

με αυτήν την ευκαιρία.

Ότι από παλιά, η Ελλάδα σε πολλούς τομείς

κατείχε τα πρωτεία.

Η  Ευρώπη απ’ αυτήν πήρε  γνώση και σοφία,

όπως καταγράφεται στην παγκόσμια Ιστορία.               

Έχουμε λοιπόν και λέμε: στη Δημοκρατία

και τις Επιστήμες, Γράμματα, Τέχνες και Φιλοσοφία,

στον Πολιτισμό, τον  Αθλητισμό

και να μην ξεχάσω την Αστρονομία. 

Μνεία ιδιαίτερη πρέπει εδώ να κάνω

σε ένα κλάδο μαγικό -αλληγορικό- στη Μυθολογία,

μια μοναδική επιστήμη

που διδάγματα προσφέρει,

για το κάθε άτομο και την κοινωνία.

Αρχαιοελληνικά ονόματα χαρίσαμε στον κόσμο,

μα δεν τσιγκουνευτήκαμε

και πιο ψηλά ανεβήκαμε. 

Με το Σύμπαν «κουμπαριές» εμείς κάναμε πολλές.

Ερευνήσαμε ζητήματα για τον Γαλαξία

και του Διαστήματος καταγράψαμε τη Γεωγραφία.

Αποκτήσαμε εμπειρία στα εξωπλανητικά

και λοιπά μυστήρια,

γι’ αυτό τα άστρα κι πλανήτες

δικά μας είναι βαφτιστήρια!    

Επιπρόσθετα θα πω, πως οι Έλληνες διαθέτουν

μεγάλες αρετές, όμως για να μην πλατειάζω

θα αναφέρω δυο- τρεις:

λεβεντιά, φιλότιμο και δύναμη ψυχής.          

Πολλά κράτη, ευτυχώς, σέβονται την Ιστορία

και γι’ αυτό αναγνωρίζουν ότι το σαράντα ένα (1941)

πολέμησε η Ελλάδα για όλη την Ευρώπη

με ηρωισμό και αυτοθυσία,  

φέρνοντας πλήγμα βαρύ στους Γερμανούς Ναζί.

 Μα να που φτάσαμε ως εδώ.

 Η Χώρα μας η δοξασμένη ξέμεινε από ρευστό

κι από την  έλλειψη χρημάτων ήρθε στάση εμπορίου,

του λαού μας του ανδρείου.

Κανείς δεν τον πιστεύει πια ό,τι και να πει.

Με τη φτώχεια του θα ζει.

 Τι ευρώ και τι δραχμή

- δεν υπάρχει προκοπή.

Τα εγκλήματα του Χίτλερ είναι όμως μια πληγή

που ακόμα αιμορραγεί

και έπρεπε να απαλύνει η υπαίτια Γερμανία,

κράτος ισχυρό, με πλεόνασμα βεβαίως

στον προϋπολογισμό. 

Φαίνεται όμως πως δεν έχει σχετική ευαισθησία

ως προς τον Πολιτισμό

και απ’ το θέμα όλο στρίβει. 

Η  Ελλάδα, επιτέλους, συγκεντρώνει τα στοιχεία

για να αποζημιωθεί,     

αλλά η «μεγάλη» Γερμανία δίνει απάντηση ψυχρή:

«Περασμένα-ξεχασμένα,

το ζήτημα αυτό έχει πια παραγραφεί»! 

Κύριοι δικαστές, γνωρίζω, το καθήκον σας καλεί.

 Η απόφαση σε λίγο για εμένα θα εκδοθεί.

 Όμως, κι η δυνατότητα να γράψετε τα πρακτικά

στο λάπτοπ (laptop)  για τη δίκη μου,

πάλι σε μας οφείλεται

 -γαμώ την καταδίκη μου-

αφού τον υπολογιστή πρώτοι κατασκευάσαμε,

μα για πολλούς αιώνες κρατούσαμε κρυφό

 στα βάθη των Αντικυθήρων τον σχετικό μηχανισμό.  

Δεν είναι όμως δίκαιο σ’ εμένα να εφαρμόσετε

δρακόντειες ρυθμίσεις και νόμους αυστηρούς.

 Ίσως, «δεδικασμένο» για την περίπτωσή μου

 μπορείτε να ταιριάσετε

ή «νομικά πατήματα» για την απαλλαγή μου

βρείτε να συνδυάσετε.

Εγώ με τα Μνημόνια και με τις Συμφωνίες

σαν σκλάβα είμαι δεμένη.

Παλεύοντας  την πτώχευση, την κυριαρχία

και την αξιοπρέπειά μου έχω προ πολλού χαμένη.

Κατ’ ανάγκη, δηλαδή, στη βούληση των δανειστών

είμαι παραδομένη.

Ζω μόνο για τη δόση μου, πλήρως εξαρτημένη!  

Αλλά, όπως γνωρίζετε, το Πρόγραμμα αυτό

με τίποτα δεν βγαίνει.

Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε

μια νέα σεισάχθεια, λοιπόν, είναι  επιβεβλημένη:

το χρέος να κουρέψετε, τους τόκους τους «διπλούς»

και να πράξετε αναλόγως, όπως έκανε ο Σόλων,

καταργώντας τη δουλεία

στους οφειλέτες και πτωχούς.

Κρίνοντας με αυτόν τον τρόπο, η απόφαση αυτή

θα ’χει πιάσει την ουσία,

αλλά θα εμπεριέχει και αρκετή φιλοσοφία,

στηριζόμενη εν μέρει στης αρχαίας  Αθήνας

τη σοφή νομοθεσία!         

                                 ΚΛΕΙΝΕΙ    ΑΥΛΑΙΑ   

                             (Εμφανίζεται ο παρουσιαστής- αχτένιστος, με πιτζάμες,

παντούφλες, χασμουριέται και ξύνεται)  

   Παρουσιαστής   Ξύπνησα από χαχανητά.

Ήταν Δευτέρα στις εννιά.

Στ’ αυτιά μου βούιζε μελίσσι -

καλαμπούρια και φωνές των παιδιών στη γειτονιά.

Η φανέλα μου «σταφύλι»

και ολόξερα τα χείλη

απ’ την αγωνία που ’χε  η …ταινία η βραδινή.

Ένιωθα να επιστρέφει πάλι η ταχυπαλμία,

ίσως είχε εκδηλωθεί

της παλιάς μου της αρρώστιας

μια νέα υποτροπή.

Γενικά, ήμουνα χάλια, αισθανόμουν ατονία,

βλέπετε όλα τα καλά ήρθανε σε μια βραδιά,

μα αυτή η ταλαιπωρία ήτανε δικαιολογία

να μην πάω στη δουλειά.  

Το φυσάω και δεν κρυώνει που ’χα τέτοια ατυχία,

« βρήκαν ώρα τα σκασμένα για να κάνουν φασαρία».

Έτσι έχασα το τέλος απ’ αυτή την ιστορία.

Η απόφαση εξεδόθη και εγώ ήμουνα απών

κατά τη διαδικασία.

Άντε τώρα να μαντέψω αν δικάστηκε η Ελλάδα

ή τα ελαφρυντικά του «προτέρου ενδόξου βίου»

εκτιμήθηκαν δεόντως κι έπεσε στα μαλακά,

ή πήρε αναβολή με εύλογη προθεσμία

για να προσκομιστούν νεότερα στοιχεία.                                        

                                                        ………

                                                                             ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΟΡΜΠΑΛΑΣ

● Το κείμενο βραβεύτηκε ως Σατιρικό έργο ( Β΄ Βραβείο) στον 16^ο
Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Εταιρείας Τεχνών, Επιστήμης
 και Πολιτισμού Κερατσινίου για το 2016. 
● Δημοσιεύτηκε  στο τεύχ. 36-37 του περιοδικού “Πνοές Λόγου & Τέχνης”. 
● Δημοσιεύτηκε  στην μηνιαία εφημερίδα Αθηνών “Επικοινωνία” τεύχ.01/ Ηλιούπολης.  

(Περιλαμβάνεται στο 8^ο Κεφ. του βιβλίου “ΠΕΡΗΦΑΝΗ  ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ- ΟΥΡΕΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ” - αυτοέκδοση, διανέμεται ελεύθερα στο διαδίκτυο από την ανοικτή βιβλιοθήκη). 

 ΕΜΜΕΤΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2015-2016.    Κατεβάστε δωρεάν το e-bοοk:    

  https://www.openbook.gr/perifani-diapragmateysi/       

 

 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (σε στροφές Χαϊκού)

 

Ποίηση σε στροφές Χαϊκού

 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ        

                       

Μίλησαν πολλοί

για το τέλος του κόσμου.                          

«Θα ’ρθει- δεν αργεί»!   

 

Φτάνει η στιγμή                          

που οι πάγοι θα λιώσουν...            

Φταίω ’γω κι εσύ.                  

 

Οι πολιτικοί                                

πλάνα θα καταστρώσουν.                                      

Βράζει η Βουλή!  

                                                                       

Εναλλακτικοί                                                                            

το νέφος θ’ αραιώσουν…                                             

που μας απειλεί.                        

 

Γράφουν οι σοφοί               

προφητείες μιας κοπής.    

Της καταστροφής!  

                         

Τρίζουν οι Θεσμοί.                             

Μόνο αν προσαρμοστείς...                                   

-λένε- θα σωθείς!                   

                                          

-Ζήσε τη στιγμή.                

Κράτησε το χέρι μου.      

Δυο ζωές θα ζεις.

                         

Χαμογέλασε.

Γίνε φωτιά και φως μου.          

Τέλος και αρχή.                

 

Σπείρε αγάπη        

για το τέλος του κόσμου.     

Ανακύκληση.      

                            

Είναι η αρχή...                             

Δένδρο τ’ έρωτα ανθεί.                        

Αναγέννηση.     

 

Απ’ το σκότος -φως.               

Από τη φωτιά -ζωή.              

Δες… «Τα πάντα ρει».  

   

Τέλος και αρχή.                

Κυκλική διαδρομή…            

Φυσική ροή!    

Λογοτεχνικό project  "Το τέλος του κόσμου"                                                                
Συμμετοχή: Γιάννης  Ζορμπαλάς  

“ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ” Ένα βραβευμένο ποίημα για τον αυτισμό που έγινε τραγούδι!

 

ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

                         

-Εγώ είμαι φίλε, ο γείτονας. Είμαι ο διπλανός σου             

που δεν ανήκω, όπως λες, στον κόσμο το δικό σου.

Σε χαιρετώ, μα ένα «γεια» μου απευθύνεις -κρύο           

και κουβαλώ τον πόνο μου στο Ειδικό Σχολείο.                   

 

Στη λύπηση αμύνομαι και στον στιγματισμό               

και τα κιτάπια γράφουνε «άτομο ειδικό».                 

Ξάστερο έχω ουρανό και μιαν αγνή καρδιά               

κι ας φέρομαι πολλές φορές αντισυμβατικά. 

 

Με λόγια δεν εκφράζω τα συναισθήματά μου.  

Βλέπεις, πως, δυσκολεύομαι, με λέξεις να στο πω… 

αλλά μιλάει, φίλε μου, για μένα η καρδιά μου 

και ρυθμικά οι χτύποι της σου λένε: ‘’Σ’ αγαπώ’’.   

 

Μες στη ρουτίνα μου θα δεις τα ενδιαφέροντά μου. 

Σπάνιες ικανότητες θα βρεις στη μοναξιά μου!

Με τη χαρά σου, χαίρομαι - είμαι ξεχωριστός              

και γύρω μου τα πράγματα κατανοώ αλλιώς. 

 

Όταν εσύ κοιτάς το δάσος και το ψηλό βουνό, 

εγώ ένα κυκλάμινο θαυμάζω στο γκρεμό. 

Όταν ρεμβάζεις με φεγγάρι και με αστροφεγγιά          

εγώ στων αστεριών τ’ αχνάρια μαθαίνω μυστικά.   

 

Κι όταν μ’ ακούς πολλές φορές, μόνος, να ηχολαλώ

κουβέντα πιάνουν όνειρα και σκέψεις στο μυαλό.

Μ’ αρέσει ν’ αφουγκράζομαι τους ήχους της σιωπής

και να μ’ αγγίζεις προτιμώ με άγγιγμα ψυχής.                               

 

Με θορύβους και συνάξεις σχέση δεν έχω καμιά,        

μα γλυκαίνει την ψυχή μου μια ορχήστρα με βιολιά.                   

Τις υπερβολές του λόγου συχνά παίρνω μετρητοίς.   

Με τη σπάθη της αλήθειας μάχομαι σαν Διγενής.      

                                                                       

Είμαι κι εγώ μοναδικός -απλά σκέφτομαι αλλιώς.   

Στα χαρτιά, ίσος με όλους-μα αισθάνομαι μισός!   

Κι όταν οι ασχολίες μου μονότονες φαντάζουν,     

εκεί πνίγω το άγχος μου απ’ όσα με τρομάζουν.

      

Kι αν είμαι διαφορετικός, στο “Φάσμα” κι αν ανήκω,          

προκαταλήψεις πολεμώ έξω από τον οίκο!

Της φύσης μου του puzzle σαν ενώνω τα κομμάτια,

τότε βρίσκω το ρυθμό μου σε κρυμμένα μονοπάτια.      

     

Με κόβει σαν τη μαχαιριά η αδιαφορία…        

κι επιζητώ αποδοχή από την κοινωνία.  

Αν με πιστέψεις γίνομαι ήρωας της ζωής                 

και στους Special Olympics της σημαίας ζηλωτής!    

                                

Μες στην ψυχή μου να κοιτάς και θα σ’ εμπιστευτώ.

Μες στην ψυχή μου να κοιτάς - θα ’χεις φίλο αληθινό.

Στο περιβόλι της καρδιάς θα σε καλωσορίσω

και της ψυχής τα χρώματα θα σου αποκαλύψω.    

 

Με την αγάπη σου μπορώ τις συμπληγάδες να περνώ.                        

Για της ζωής το όνειρο, σκληρά ν’ αγωνιστώ.

Γεννήθηκα με αυτισμό. Είμαι ο διπλανός σου.                            

Κάστρα γκρεμίζω για να δω τον κόσμο το δικό σου!     

………  

 Ιωάννης Ζορμπαλάς - Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ποίησης
10 ^ος Διεθνής Λογοτεχνικός Διαγωνισμός 2021 

ΟΜΙΛΟΥ UNESCO ΤΕΧΝΩΝ ΛΟΓΟΥ & ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Το ποίημα μελοποιήθηκε από τον μουσικοσυνθέτη και εκπαιδευτικό Μάκη Τσιγάντε και κυκλοφόρησε (2-4-2022) από τον Nevronas.gr και τη Little Onion Design (που έκανε το βίντεο) στο youtu.be, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό (2 Απριλίου) με στόχο την ευαισθητοποίηση του κόσμου γύρω από το θέμα αυτό, ώστε να γίνουν γνωστές σε μεγαλύτερο κύκλο ατόμων 

οι χαρακτηριστικές ιδιότητες του αυτισμού και πιο  εύκολη η αποδοχή, προσέγγιση και ενσωμάτωση των αυτιστικών από την κοινωνία. 

Σύνθεση/ ερμηνεία/ενορχήστρωση:Μάκης Τσιγάντες
Μουσική Παραγωγή/ενορχήστρωση: Μανώλης Μάτσος

....

 

   

   

1ο Συμπεριληπτικό Παιδικό Φεστιβάλ Δήμου Χαλκιδέων 21-22/9/2024 

“ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ” με την συμπεριληπτική μουσική ομάδα Bandokafeneio.

    IN THE SOUL'S SPECTRUM 

                            A song for Autism

                          

-It is me mate, your neighbour. The one next door,

who belongs not, as you see it, in the same world as you.

I greet you, but you return a frigid ‘hi’

and I carry my pain to my Special Ed course.

 

I fend off pity and finger-pointing,

officially I am a “special person”.

I have a clear sky and a pure heart,

despite not acting now and then like others act.

 

Feelings I don’t put into words

--Words do not help me use them…

but friend, my heart’s my spokesman

its beating spells “I love you”.

 

In my routine hide interests,

Rare gifts in my isolation!

I am happy when you are happy too

I am special and have for things a different view.

 

While you look at woods or at a mountain range,

I admire a single flower cling on a rocky crevice.

And when you dream by moon- or by star- light

I trace those stars, their secrets learn under the same light.

 

And when you hear me sometimes, speak to myself alone,

my words chase dreams and thoughts inside my own mind.

I like to closely to all the silent sounds…

I prefer it if you touch me soul to another soul.

 

Nothing to do I want with gatherings and noise

I much prefer a violin orchestra for delight.

I take flourishes of speech literally all too often

I fight with the sword of Truth like Digenes Akritas.

 

I am unique like all of you – just think a different way.  

On paper equal to all, but I feel not so!

You may find my interests dull

but they are how I drown my fear of all that stresses me out.

 

 

I am different, I belong to that so-named “Spectrum”

and I fight prejudice outside of my own!

I make my own nature’s much convoluted puzzle,

and find my own soul’s rhythm in paths hidden to others.

 

Indifference cuts me like a blade…

I seek people’s acceptance

If you believe in me, I’ll be a hero for life

a proud flag carrier in the Special Olympics!

 

Look into my soul and I’ll trust you.

Look into my soul and find a true friend.

Welcome you’ll be in my heart’s garden

I will reveal to you my soul’s true colors.

 

I can surmount mountains with your love.

I can fight hard for my life dreams.

I was born autistic. I am the next door one.

I will bring down castles to enter your world!

……

Contributοrs:
Poetry: Giannis Zorbalas (3rd prize in the poetry competition organised by UNESCO Club, Greece)
Music composition/orchestration/performance: Makis Tsigantes
Music prodcution/orchestration: Manolis Matsos
 
( Μετάφραση στην αγγλική γλώσσα: Δρ. Χριστίνα-Παναγιώτα Μανωλέα).