Ερωτεύτηκες
την τρέλα κι αυτή σε κρατά σφικτά
και
σου λέει- χαμογέλα, βλέπε τα στραβά σωστά.
Αν τα
τρίγωνα τα βλέπεις σα να είναι στρογγυλά,
είναι
που γυρίζουν όλα στη ζωή μας κυκλικά.
Με
τον ήλιο πάρε ομπρέλα κι όχι με την συννεφιά.
Ψάρεψε
χοντρή σαρδέλα μες στη βαρυχειμωνιά.
Αν σε
χώρισε η κοπέλα, θα της πήρες τα μυαλά…
Πάρε
τα βουνά και έλα κι ας σε πούνε «Φραμπαλά».
Αν
σου βρήκαν σαλμονέλα, κόψε τα τηγανιτά…
Του
τρελού η ομελέτα γίνεται χωρίς αυγά.
Κι αν
γυρίζει η μανιβέλα της ζωής με απονιά…
το
γραμμόφωνο κουρδίζεις στου Τσιτσάνη την πενιά!
Κολλημένος
σαν τη βδέλλα στα τραγούδια τα παλιά,
στα
γλυκά απ’ την πιατέλα και τα αμυγδαλωτά.
Έχεις γίνει σα σαμπρέλα, μα φιλοσοφείς απλά:
Τις
στιγμές ρουφάς με τρέλα -αύριο θα είναι αργά…
Αν
γυναίκα επιθυμήσεις «τσιριμπόμ και τραλαλά»,
να
την λένε «Μαντουμπάλα»-πάει
με το «Φραμπαλά».
Αν τα
νεύρα σου προπέλα κάνουν τα πολιτικά,
γράψε
μία βιλανέλα- ποίημα για μπαγλαμά.
Στο
σεργιάνι σύρε κι έλα -ρέμβαζε τα δειλινά,
«πούλα
τρέλα και κορδέλα» με το μέτωπο ψηλά.
Για
να δεις μια προκοπή, βάλε στη δουλειά σου τρέλα.
Θάλασσα
είν’ η ζωή και η τρέλα-καραβέλα!
Κλάψε,
χόρεψε και γέλα.
Η ζωή
είναι μια τρέλα!
…
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΖΟΡΜΠΑΛΑΣ
ΕΠΑΙΝΟΣ 21ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
