Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Σαν τον
μπεκρή, κρασί που ψάχνει δροσερό,
ποθώντας το φιλί σου κι ένα χάδι,
θα μπω στην κάμαρά σου ένα βράδυ,
που λάμπει τ’ όνειρό μας στον καιρό...
Βουβός,
την ομορφιά σου να θωρώ
και του
λαιμού σου γνώριμο σημάδι.
Γι’ αυτόν
τον έρωτα… πάω και στον Άδη!
Να το
γλυκοφιλήσω λαχταρώ.
Μα τα
φιλιά μου, από πού ν’ αρχίσω;
Θα πέσω
στην πηγή σου να μεθύσω...
Του
κόρφου σου το νέκταρ θα γευτώ.
Κι αν,
τη σκιά μου δει ο νοικοκύρης,
πες
του, ήρθε ένας τρελός μπατίρης,
για ένα θησαυρό τ’ ονείρου- ζηλευτό!
…… Ιωάννης Ζορμπαλάς -Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΟΝΕΤΟΥ
3ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης Κέφαλος.
